het uitstelformulier beeld

. Een opdracht uitstellen te maken tot het laatste moment voor een deadline

. Het ontwijken van bepaalde verantwoordelijkheden(bijv. huiswerk)

. Voor mij betekent uitstellen dat ik ergens niet op tijd aan begin; maar op een later moment waardoor ik in de problemen kom met bijvoorbeeld een deadline.

. De taken die op de planning staan verschuiven naar een latere tijdstip, en vervolgens verschuiven naar een andere dag.

. Pas op het laatste moment beginnen aan je project/verslag/werk

. Alles op het laatste moment doen En soms zelfs niet doen

. Het naar voren schuiven (in tijd) van werk dat af moet zijn, maar waar je langer de tijd voor hebt dan die je ervoor nodig hebt.

. Een gedachte: Ik kan dat morgen doen. De volgende dag weer een gedachte: Ik kan dat morgen doen. De volgende dag... Vervolgens ... mijn was om te streken ligt 2 maanden te wachten om gestreken te worden...

. Niet op tijd oppakken van taken die je moet uitvoeren, zodat je in tijdnood komt.

. Dat je alles vooruitschuift, dat doe ik morgen wel

Wat doet dit met jou op emotioneel vlak?

* Alle deelnemers van deze enquete hebben toestemming gegeven om hun antwoorden te publiceren

. Het werkt soms motiverend en soms deprimerend.

. Het maakt mij geïrriteerd en gestresst

. Het zorgt ervoor dat ik op een negatieve manier naar mezelf kijk, want als ik eerder begin dan komt het goed. Maar dat doe ik niet, dus saboteer ik mezelf daarmee. Ik stel (vaak te) hoge eisen aan mezelf waardoor ik niet tot de resultaten kom die ik zou willen behalen

. Zo leef ik voortdurend in mijn hoofd, ik denk dan teveel na. Vermoeiend! Stress!

. Heel veel stress, emotionele buien en mental breakdowns
Gespannen

. Als ik iets uitstel merk ik dat ik er wel constant in mijn hoofd mee bezig ben. Als ik het niet uitstel geeft dat meer rust in mijn hoofd.

. Een beetje schuldgevoel: ik toonde te weinig gedrevenheid, ik heb niets nuttigs gedaan, ik heb mijn tijd verspeeld. En ik moet toch die was strijken.

. Geeft geen goed gevoel, maar is snel weer weg, wanneer draad weer is opgepakt.

. op het moment van uitstellen voelt het goed, maar achteraf voelt het stressvol.

. Omdat je je werk nog niet hebt afgemaakt en de deadline steeds dichterbij komt.

Praat je hier wel eens met iemand over? zo ja, hoe ga je dit gesprek dan aan?

.Nee eigenlijk niet.

. Ja, vaak krijg ik te horen dat anderen er ook last van hebben

. Ja, ik praat er over met vrienden en mijn partner. Vaak klaag ik erover dat het me niet lukt en dat ik het anders wil doen; de ander stelt mij dan vaak vragen en denkt met mij mee over wat ik eventueel kan doen of proberen om dingen te bereiken die ik wil bereiken

. Nee, eigenlijk niet. Ik denk dat er veel mensen kampen met dit probleem. Ik zie het als zelfdiscipline, iets wat jij groter maakt in je brein waardoor je er niet aan wilt beginnen. Jij hebt de controle

. Soms, mensen vinden het altijd herkenbaar

. Nee eigenlijk niet

. Soms op het werk wel. Ik merk dat ik het er makkelijker met mensen over kan hebben waarvan ik weet dat die mij "tools" kunnen aanreiken.

. Nee, want de meeste dingen in mijn leven doe ik zonder uitstellen.

. Nee

. nee ik praat er eigenlijk met niemand over, alleen ons pa loopt er vaak over te mauwen

Wat voor tools of methodes gebruik je om uitstelgedrag te voorkomen?

. Herinneringen in m'n agenda te plaatsen. Met mede studenten af te spreken om te werken aan opdrachten.

. Ik maak planningen

. Ik probeer lijstjes te maken en tijdsplanningen te maken om een duidelijk overzicht voor mezelf te hebben. Ik heb het keuzevak timemanagement gevolgd. Ik heb nu de afspraak met n vriendin staan dat we elke week onze doelen voor die week met elkaar delen en die dan aan het einde van de week ook met elkaar bespreken, hoe het is gegaan en waarom bepaalde dingen niet zijn gelukt.Ik probeer mezelf een beloning te geven voor het behalen van deadines.

. Ik heb verschillende methodes geprobeerd in het verleden, vaak hielp dit maar voor een korte duur. De tip vanuit mij is om google calendar te downloaden, en ALLES (studie, werk, privé etc.) erin te zetten wat er die dag gedaan moet worden. Zet er ook per onderdeel bij hoeveel tijd je er aan kwijt bent, zo durf je ook sneller nee tegen mensen te zeggen.Plan in kleine stapjes (subdoel), zo kun je sneller je grote doelen bereiken (anders lijkt het ineens zoveel, wat ook stress veroorzaakt). Beloon jezelf ook als je je doel hebt bereikt.

. Ik (Probeer) met een planning te werken en mezelf te motiveren door kleine beloningen tussen door (en goede muziek)

. Alle leuke dingen eerst, dan kom ik een beetje op gang

. Een planning maken, maar daarbij ook categoriseren: wat is nu op dit moment belangrijk, wat kan later (en dat dan dus ook plannen), wat kan ik door een ander laten doen en wat kan ik misschien wel helemaal schrappen.

. Eigenlijk geen, meestal zei ik tegen mezelf: Ik vind fijn om opgeruimd te hebben, ik doe het. Een goede methode zou kunnen zijn op papier je plannen zetten (niet te veel per dag) en dan afvinken. Concrete tip: niet na het eten je fysieke werk plannen, zo vroeg mogelijk beginnen en juiste kleren aan hebben.

. Geen

. agenda bijhouden, slim plannen dus daardoor ook mijn vrije tijd plannen en blokken altijd wat groter maken zodat als er tijd over is. Dan kan ik nog andere dingen gaan doen

Zou je willen dat er juist meer of minder over wordt gesproken in onze omgeving? Zo ja, waarom en op wat voor manier?

. Meer, zodat ik er van kan leren en eventueel kan toepassen om ui stel gedrag te voorkomen.

. Er zou over gesproken moeten worden maar meer richting oplossingen i.p.v. oorzaken

. Meer! Het leren plannen en indelen van je tijd vind ik een hele belangrijke en waardevolle skill, voor je eigen peace of mind maar ook voor de drukke maatschappij waar we in leven. We worden overspoeld door prikkels van alle kanten en ik denk dat wanneer we leren onze tijd praktisch en fijn voor onszelf in te delen, dat we daar veel baat bij hebben. Ik denk dat het waardevol is om ervaringen te delen met elkaar zonder te oordelen of meteen probleemoplossend te gaan denken. Maar het oprecht luisteren naar waar anderen tegenaan lopen en daar misschien wel herkenning in vinden.

.Praat erover, als je je slecht voelt door je uitstelgedrag. Wat voor mij werkt, werkt misschien helemaal niet voor jou.Wellicht heeft iemand een tip die je kunt uitvoeren, uitvoeren ervaart of jij het fijn vind. Toch denk ik dat je bij jezelf moet beginnen, misschien moet je jezelf de vraag stellen: waarom doe ik dit? Of stel jezelf andere vragen wat je aanspoort om er toch aan te beginnen. Je bent niet alleen.

. Meer!!!!! Ik vind sowieso dat het meer geaccepteerd moet worden, het is niet altijd 'expres' maar het kan de stres of onzekerheid etc zijn

. Mhh het voelt inderdaad als een taboe maar ik weet niet of praten een oplossing is

. Ik denk dat het wel een belangrijke is waar op de werkvloer wat meer over gesproken mag worden, zowel directe collega's met elkaar, als directie met hun medewerkers. Kan in een informeel gesprekje maar mag ook eens wat diepgaander.

. Wel, zodat ik steun zou kunnen krijgen in dingen (woonkameer schilderen - dat wacht al ruim een jaar) die ik niet zelfstandig kan doen. Door afhankelijk te zijn van anderen stel ik dat uit.

. Juist meer. Vaak gaat weg naar creativiteit via vasthoudende discipline. Vastbijten in een onderwerp is belangrijk en stappen zetten om verder te komen, is belangrijk en dat kan niet genoeg benadrukt worden.

. nee hoeft niet

Is er iets nog over dit onderwerp wat je zou willen delen?

. Als ik iets doe, uiteindelijk (was strijken), dat geef me een heel goed, positief gevoel: Ik kan het., ik heb het gedaan.

. Succes Kira

. Soms kan het werken met minder hoge ambities wel positief uitpakken. De berg waarover je heen moet wordt dan minder hoog.

. Ik denk dat mensen snel geneigd zijn om mensen die uitstellen te veroordelen als lui. Dat is onterecht want er zijn vele oorzaken voor uitstelgedrag.

. Bij komt het mede omdat ik ADHD heb; mijn hersenen zijn anders ontwikkeld waardoor mijn korte en lange termijn overzicht/planning anders werkt. Hier weten mensen vaak niet van dat het bij ADHD hoort. Ik merk dat bijvoorbeeld docenten hier niet zulke goede begeleiding voor kunnen geven, wat ik soms lastig vind, zeker nu we thuis zitten en niet naar school hoeven. Ik heb behoefte aan structuur en die kan ik mezelf niet of moeilijk bieden. Nu die structuur van het naar school gaan weggevallen is, vind ik het ook veel lastiger om mee te komen

. Nee

. Dat ik soms zelfs na een deadline niet aan het werk kom.

. Uiteindelijk heb ik maar geaccepteerd dat dit is wat het is haha. Je kan het ook zien dat ik gewoon een deadline nodig heb om te presteren .